Orixe da queimada

Nas culturas celtas, As chamadas culturas castreñas, desconoñecian a escritura pero deixarón a su herencia esculpida na pedra, nos petroglifos abundan os símbolos espirales e sobre todos eles destaca un, O TRISQUEL,
é unha especie de cruz con tres cabezas, son moitas as suas interpretacions, pero a máis común é que representa os tres elementos básicos da vida del hombre: A TERRA, A AUGA e O LUME.

Son os mesmos tres elementos esenciais nos que se basa a primitiva queimada:
A TERRA: simbolizada na queimadeira o pote de barro, esa terra orixen e destino do home, está presente en todalas culturas; A Terra simbolizada nas diosas nais, Gea, Isthar o Pachamama ou como lemos no génesis do mito xudéo-cristiano: "O sexto día colleu un trozo de barro e cun soplo fixo ao home a sua imaxe e semellanza"



A AUGA: cada gota de augardente, é unha lágrima da nai Terra xerminada en forma de graos de uva, sangue fecunda que se fundirá no noso corpo a través da pócima, unindonos a terra dos nosos ancestros, a nosa historia.



O LUME: Que danzará libre no barro prendido no aguardente serviranos, para purificarnos, alumbrarnos e quentarnos.


A esos tres elementos básicos da natureza, a través da historia añadironselle novos elementos, os frutos que o home coas suas mans soubo arrancarlle a Terra. Quizáis o único xenuino, común a todalas meigas, sea o chorro de MELque se añadía para dulcificar o trago do forte brebaxe. Normalmente poñiase no fondo da pota para que lle dira ese sabor característico do caramelo. A mel, fruto del las abejas, simboliza mejor que ningún otro alimento el trabajo y la solidaridad entre los miembros de una misma especie.

Hoxe elaboranse infinidade de combinacions, usanse novos productos que antes non se empregaban, incluso alguns nin existían, xa que son foráneos, descoñecidos en Galicia
hasta fai uns poucos seculos. alguns deles:

AZÚCRE: Branca e doce, símbolo da pureza e da inocencia, endulza o brebaxe e recordanos que a queimada é purificadora e o bebelo axudaranos a superalas lacras da soberbia, a envexa, u o egoísmo.

CAFÉ: Exótico, símbolo da universalidade e a mestizaxe do home, engadiremos sete graos para lembrar que o umbral das nosas sete provincias galegas debe seguir aberto para acollerno seu seno a cantos emigrantes e peregrinos chamen as suas portas.
Un por Modoñedo,
outro por Betanzos,
por Lugo o terceiro.
Otro por Tuy,
un quinto por Ourense,
otro por Coruña
e o último por Compostela